Na de moord op Fortuyn kreeg het woord gedachtegoed een nieuwe lading. Iedereen sprak over het "gedachtegoed van Pim". Velen probeerden het gedachtegoed ook op zijn of haar manier uit te leggen. Maar wat is het gedachtegoed van Fortuyn? Wat is zijn nalatenschap, zijn testament. In ieder geval de tientallen boeken, honderden columns, documentaires, televisieuitzendingen tijdens verkiezingstijd, lijsttrekkersdebatten en optredens bij TV-optredens bij Business Class van Harry Mens. PimFortuyn.com probeert hier een (niet uitputtend) overzicht te geven van Pim's gedachtegoed.
Fortuynisme
De politieke volgelingen en opvolgers hebben een moeilijke opdracht om "in de geest van Pim" te handelen en om zijn gedachtegoed uit te dragen. Enerzijds is Pim onvervangbaar als unieke persoon, met een enorme drive en charisma. Anderzijds omdat Fortuyn een begenadigd analyticus was, die problemen of feiten vanuit een nieuwe invalshoek kon benaderen. Door zijn opponenten werd Fortuyn veelvuldig beschuldigt van het neerleggen van de problemen, "maar geen oplossingen te bieden". De veelvoud aan boeken en denkbeelden die hij op de TV tentoonspreide ontkrachten deze beweringen. OK, het waren rigoreuze oplossingen die niet in het plaatje van de bestaande politici pasten, maar het waren zeker oplossingen. Om met Fortuyn te spreken: "zachte heelmeesters maken stinkende wonden".
Opvallend was de on-ideologische denkwijze van Pim Fortuyn. Inhoudelijk kwam hij soms met zeer opvallende standpunten: soms links, soms rechts, maar in ieder geval altijd zeer uitgesproken. Fortuynisme is echter vooral te kenmerken als een nieuwe politieke stijl. Fortuyn wist andere politici te ontmaskeren als technocraten, die niet met de wensen en vraagstukken van de kiezer rekening hielden. Compromismakers in het poldermodel.
Einde aan de politieke correctheid
Door de zaken direct te benoemen, heeft Fortuyn veel zaken bespreekbaar gemaakt en taboes doorbroken. Door te zeggen wat veel mensen dachten, en daar veel steun voor kreeg, maakte hij onfeilbaar duidelijk dat de kiezers zich niet meer serieus genomen voelde door de volksvertegenwoordigers. Alleen al het benoemen van de problemen in normale mensentaal, leverde Fortuyn een enorme populariteit op. En dat kunnen de gevestigde partijen zichzelf verwijten. Was het niet zo, dat tijdens de verkiezingen van 1994 en 1998, de politieke incorrecte onderwerpen geen thema mochten zijn van de campagnes?
Door openlijk af te rekenen met de "sorry-cultuur van Paars", het toegeven van fouten, maar niet de conclusie daaruit trekken, het duidelijk benoemen van problemen met allochtone criminelen en integratie, het economische motief voor vluchtelingen aan de kaak stellen en de discussie openen over het ongemeen hoge aantal arbeidsongeschikten in Nederland, heeft tot een klimaat geleid in Nederland, waarin eindelijk de discussie hierover mocht worden geopend. Alleen al daarom verdient Fortuyn de allerhoogste onderscheiding!!!
Vrijheid van meningsuiting
Fortuyn was vóór alles een voorvechter van de vrijheid van meningsuiting. "Imam El Moumni mag mij als homo "lager dan een varken" noemen. Maar neemt u mij dan niet kwalijk dat ik de islam beschouw als achterlijke cultuur." Waar Fortuyn van walgde was uitspraken met als dekmantel religie. Als Fortuyn had moeten kiezen tussen vrijheid van meninguiting of het beginsel van non-discriminatie, dan zou hij kiezen voor de vrijheid van meningsuiting, als allerhoogste goed van de vrije mens.
Ideologie
"Het gaat niet om links of rechts. Het gaat tussen goed en niet goed, tussen oud en nieuw"
Pim Fortuyn hield zich bezig met de moderniteit in Nederland. Met andere woorden met de moderne realiteit. Met zijn vele boeken en artikelen is Fortuyn de grondlegger van de nieuwe politiek van de 21ste eeuw. Hij wist niet alleen de geest van onze tijd aansprekend te verwoorden, maar deze ook te verankeren in de bronnen van onze Europese geschiedenis. Op nationaal, Europees en internationaal niveau gaf hij de moderniteit een nieuw en concreet gezicht.
Op nationaal niveau ontwikkelde hij de basis voor de nieuwe vorm van omgang met elkaar, namelijk de contractmaatschappij, bestaande uit geëmancipeerde, zelfbewuste, calculerende burgers, instellingen, en bedrijven. Hij beschreef het beleid voor de reorganisatie van het publieke domein en de collectieve sector en het herstellen van de doelstelling van werkgelegenheid. Hij formuleerde een nieuw concept van ICT-beleid, dat een andere manier van denken, werken en organiseren vereist en waarvoor een cultuuromslag nodig is nodig om dat te realiseren.Hij wist de kernnormen en waarden van de moderniteit te formuleren en te funderen in de drie grote cultuurhistorische bronnen van het westerse cultuurgebied: jodendom, christendom en humanisme.
