Met zijn boek "De Verweesde Samenleving" gaf Fortuyn een zeer duidelijke analyse van het gebrek aan leiderschap in de Nederlandse samenleving op alle fronten. We mogen dat boek als ultieme analyse en uitgangspunt voor al zijn andere boeken beschouwen. In 1997 zorgde zijn boek "Tegen de Islamitisering van onze cultuur" voor veel rumoer in Nederland. De "Puinhopen van 8 jaar Paars", was het "verkiezingsprogram" van Fortuyn in 2002. Zelden is een partijprogramma zo vaak gelezen en verkocht.
Zijn meest besproken boeken
- "Zonder ambtenaren" (1991)
- "Aan het volk van Nederland :
de contractmaatschappij,
een politiek-economische zedenschets" (1992) - "De overheid als ondernemer" (1993)
- "Zakenkabinet-Fortuyn" (1994)
- "De verweesde samenleving - achtergrond van en oplossingen voor de huidige normen en waarden problemen" (1995)
- "Beklemmend Nederland - een vlijmscherpe analyse en aansporing tot verandering" (1995)
- "Uw baan staat op de tocht - het einde van de overlegeconomie" (1995)
- "Mijn collega komt zo bij u - dienstverlening in Nederland (1996)
- "Zielloos Europa - tegen een Europa van technocraten, bureaucratie, subsidies en onvermijdelijke fraude" (1997)
- "Tegen de Islamitisering van onze cultuur - Nederlandse identiteit als fundament" (1997)
- "50 jaar Israël. Hoe lang nog?"
- "Babyboomers - het persoonlijke en openhartige verhaal van een eigenzinnige outsider " (1998)
- "De derde revolutie!" (1999)
- "Droomkabinet" (2001)
- "De puinhopen van acht jaar paars - een genadeloze analyse van de collectieve sector en aanbevelingen voor een krachtig herstelprogramma" (2002)
De Puinhopen van acht jaar Paars
Toen het eerste paarse kabinet in 1994 aantrad, leek het er even op dat er een frisse wind zou gaan waaien en dat de collectieve sector op de schop zou gaan. Maar behalve op het gebied van de overheidfinanciën (Zalmnorm) en de zedelijkheidswetgeving (homohuwelijk, euthanasie en abortus), is er volgens Pim Fortuyn vooral niet geregeerd. "Het publieke domein en de collectieve sector verkeren na twee paarse kabinetsperiodes dan ook in een kritieke toestand. De wachtlijsten in de gezondheidszorg zijn lang, het onderwijs bevindt zich in een zorgwekkende toestand, de veiligheid laat te wensen over, het Openbaar Bestuur heeft zijn geloofwaardigheid verloren, en ga zo nog maar even door." In dit boek onderwerpt Pim Fortuyn de toestand van de collectieve sector na acht jaar Paars bewind aan een genadeloze analyse.
Tegen de islamisering van onze cultuur
De publicatie in 1997 van het boek Tegen de islamisering van onze cultuur, waarin Pim Fortuyn het drama van de multiculturele samenleving en de achtergronden van de uiterst moeizaam verlopende integratie behandelde, bracht een storm van - gemengde - reacties teweeg. Naast beschuldigingen van racisme en onverdraagzaamheid viel de auteur een brede - openlijke dan wel stilzwijgende - steun ten deel, omdat de feiten nu eenmaal feiten zijn en op den duur niet meer te loochenen zijn. De kern van Fortuyns betoog is dat de cultuur van de islam haaks staat op de waarden en normen van de moderne westerse samenleving. Hij pleit voor een krachtige dialoog tussen beide culturen om zo te komen tot wederzijds begrip. Met het woord als enige wapen. Vandaar dat in deze geheel geactualiseerde en herziene uitgave van het boek, waarvan de boodschap met name na de aanslagen van 11 september 2001 op doelen in de Verenigde Staten zeer actueel is, plaats is ingeruimd voor een uitgebreide reactie van imam Abdullah Haselhoef.
De Verweesde Samenleving
In dit belangrijke boek dat Pim Fortuyn in 1995 - dus aan het begin van acht jaar paars bewind (1994-2002) schreef, geeft hij blijk van een vooruitziende blik: hij voorspelt de maatschappelijke verschraling en de achteruitgang van de collectieve sector. Maar meer dan dat is De verweesde samenleving een verdieping van de visie van de intellectueel Fortuyn, die als onontbeerlijke inleiding op De puinhopen van acht jaar Paars gelezen moet worden. De verweesde samenleving is een vurig pleidooi van Pim Fortuyn voor meer aandacht, liefde en respect voor de kernnormen en -waarden van onze eigen cultuur. Aan de basis van onze westerse wereld liggen het jodendom, het chrisendom en het humanisme - cultuurbronnen die hebben geresulteerd in een geëmanicipeerd en modernistisch gedachtegoed waar wij zuinig op moeten zijn. Want de belangrijkste vraag van onze tijd: luid hoe houden we een leefbare wereld?
Babyboomers
Wilhelmus Simon Petrus Fortuyn, roepnaam Pim, werd op 19 februari 1948 geboren in een niet onbemiddeld, rooms-katholiek gezin in het Noord-Hollandse provincieplaatsje Velsen. De eigenzinnige jongen, van begin af aan een outsider, ontwikkelde zich al snel tot een gretige en snelle leerling en later tot een briljant student en erudiet academicus. En altijd lonkte de politieke strijd, en dan met name de strijd tegen de gevestigde orde. In deze autobiografie presenteert Pim Fortuyn zich als een typische representant van de generatie van de babyboomers: geboren direct na de Tweede Wereldoorlog en gevormd door de optimistische jaren vijftig, de roerige jaren zestig en zeventig, de machtige jaren tachtig en de onzekere jaren negentig. Alle kenmerken van de babyboomers komen in zijn leven tezamen: opbouw, democratisering, seksuele bevrijding en carrièremogelijkheden. Autobiografie van een babyboomer is het persoonlijke en openhartige levensverhaal van een eigenzinnige outsider die zich, vaak tegen de stroom in, ontwikkelde tot een politicus van groot formaat. Maar het is natuurlijk ook het unieke verhaal van de gevoelsmens Fortuyn, de charmeur in het onberispelijke maatpak, de eenzame homoseksueel, de man van de talloze hechte vriend- en vijandschappen. Speciaal voor deze editie vertrouwden broer Marten Fortuyn en diverse vrienden en geestverwanten hun herinneringen aan Pim Fortuyn aan het papier toe. Dit boek verscheen eerder onder de titel Babyboomers. Autobiografie van een generatie.